Orta yaşa geldiğinizde, hayatın sonunun giderek daha yakın olması dışında, diğer her şey giderek uzaklaşıyor.
Dünyadaki yüz, bir kez görüşmek, bir kez daha az görüşmektir. Gürültü de olsa, yalnızlık da olsa, tüm karşılaşmalara bir "memnun oldum" demek, ardından bırakmayı öğrenmek ve kabul etmeyi öğrenmek daha iyidir.
Hayatımız, yaş, kimlik, gelecek, aile, ebeveynler, çocuklar, anlam gibi etiketlerle dolup taştığı için, en çok değer vermemiz gereken hisleri, heyecanı, deneyimi, sevinci göz ardı ediyoruz.
Sonunda, her şeyi yedin ama tadını bilmiyorsun; her yere gittin ama pek bir izlenimin yok;
View OriginalDünyadaki yüz, bir kez görüşmek, bir kez daha az görüşmektir. Gürültü de olsa, yalnızlık da olsa, tüm karşılaşmalara bir "memnun oldum" demek, ardından bırakmayı öğrenmek ve kabul etmeyi öğrenmek daha iyidir.
Hayatımız, yaş, kimlik, gelecek, aile, ebeveynler, çocuklar, anlam gibi etiketlerle dolup taştığı için, en çok değer vermemiz gereken hisleri, heyecanı, deneyimi, sevinci göz ardı ediyoruz.
Sonunda, her şeyi yedin ama tadını bilmiyorsun; her yere gittin ama pek bir izlenimin yok;