Figma Hisse Senetlerinin Dramatik Düşüşü: Teknoloji Değerlemeleri Üzerine Bir Gerçeklik Kontrolü

Figma'nın hisseleri sert bir darbe aldı, IPO sonrası zirvesinden %55 dibe vurdu ve bu hafta yalnızca %26'lık acı verici bir düşüş yaşadı. Tasarım yazılımı şirketinin halka açık bir şirket olarak ilk çeyrek kazanç raporu, birçok kişinin sağlam sonuçlar olarak değerlendireceği sonuçlara rağmen bu son satış dalgasını tetikledi.

Gelir yıllık %41 artarken ve şirket pozitif nakit akışı ile karlılığı sürdürürken, yatırımcılar bunun yerine büyümedeki beklenen yavaşlamaya odaklandı. Q3 için yapılan tahmin, büyümenin %33'e yavaşlayacağını öngörüyordu - çoğu standart için yine de etkileyici, ancak görünüşe göre Figma'nın astronomik değerlemesini haklı çıkarmak için yeterli değil.

Bu haftaki kan banyosuna rağmen, hisse senedi bu yılın kazanç tahminlerinin yaklaşık 185 katı işlem görüyor ve 25'in üzerinde bir fiyat-satış oranına sahip. Bu metrikler, büyüme eğilimi ne olursa olsun, bir yazılım şirketi için basitçe sürdürülemez.

Piyasanın Figma'ya yönelik ilk coşkusu dikkate değerdi - 31 Temmuz'da $33 fiyatla gerçekleşen IPO sonrası, hisseler $85 'den açıldı ve ilk günde %250'den fazla yükseldi. Ancak bu tür bir coşku, arkasında sağlam temeller olmadan nadiren sürer.

Tesla'nın robotaksi ve insansı robotlar üzerindeki spekülatif bahisler sayesinde bir trilyon dolarlık değerlemesini ve 200 kat ileriye dönük F/K oranını korumasının aksine, Figma böyle bir ayaklanma hikâyesine sahip değil. Tasarım yazılımı, geleneksel tasarım araçlarına olan talebi azaltabilecek AI teknolojilerinden gelen artan rekabet ve potansiyel tehditlerle karşı karşıya.

Buradaki ders ne? Değerleme sonunda her zaman önemlidir. En umut verici teknoloji şirketleri bile finansal yerçekiminden sonsuza kadar kaçamaz. Figma'ya hala ilgi duyan yatırımcılar için sabır en akıllıca yaklaşım olabilir - sermaye taahhüt etmeden önce daha makul bir giriş noktası beklemek.

Piyasanın Figma'yı acımasız bir şekilde yeniden değerlendirmesi, günümüzde teknolojiye takıntılı piyasada bile, kârlılık ve makul değerlemeler gibi geleneksel ölçütlerin uzun vadede hala önemli olduğunu hatırlatan soğuk bir hatırlatmadır.